Η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να καταρρίψει τουρκικά αεροσκάφη λέει το ΝΑΤΟ! 

Σάλο έχει προκαλέσει η δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, πως η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να καταρρίπτει τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο επειδή δεν είναι κυρίαρχη χώρα. 

Η δήλωση του κ. Στόλτενμπεργκ έγινε μετά από ερώτηση δημοσιογράφου του CNN, ο οποίος εξέφρασε την απορία γιατί το ΝΑΤΟ υποστήριξε την ενέργεια της Τουρκίας να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό και γιατί δεν ισχύει το ίδιο για την Ελλάδα, της οποίας ο εναέριος χώρος παραβιάζεται καθημερινά από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. 
Ο κ. Στόλτενμπεργκ είπε πως η Τουρκία είναι κυρίαρχη χώρα, ενώ η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο.
Όπως δήλωσε ο κ. Στόλτενμπεργκ, η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να καταρρίψει τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της, επειδή είναι μια χρεοκοπημένη χώρα υπό κηδεμονία. 
Σύμφωνα με τον κ. Στόλτενμπεργκ, μόνο η Γερμανία έχει το δικαίωμα να καταρρίψει τα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο, αφού η Ελλάδα ανήκει στην Γερμανία. 
«Από την στιγμή που η Γερμανία δεν ενοχλείται που η Τουρκία παραβιάζει τον εναέριο χώρο της περιουσίας της στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένα θέμα», τόνισε ο κ. Στόλτενμπεργκ. 
«Αν οι Γερμανοί ενοχληθούν από τις παραβιάσεις των Τούρκων στο οικόπεδό τους, θα καταρρίψουν τα τουρκικά μαχητικά» είπε ακόμα ο κ. Στόλτενμπεργκ.
Οι δηλώσεις του κ. Στόλτενμπεργκ δεν απασχολούν την ελληνική κυβέρνηση, αφού αφενός δεν της πέφτει λόγος και αφετέρου ο Αλέξης Τσίπρας έχει πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθεί αυτή την εποχή, όπως η συνεργασία του με τον Βασίλη Λεβέντη.

  Τελικά υπήρξε ο Ιησούς;  

Οι μυστηριώδεις άνθρωποι – Σκιές. Είναι εξωγήινοι, χρονοταξιδιώτες ή υπερδιάστατα όντα σε αποστολή; 

Έχετε δει ποτέ κάποια μορφή ενέργειας με τη γωνία του ματιού σας και όταν κοιτάξατε, τίποτα δεν υπήρχε εκεί; Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναφέρουν ότι βλέπουν τους Ανθρώπους – Σκιές και αναρωτιούνται ποιοι είναι και ποιος είναι ο σκοπός τους.Δεν είναι ούτε φαντάσματα ούτε ανθρώπινα όντα …. Είναι κοινώς γνωστοί ως οι «άνθρωποι σκιές». Φαίνονται να είναι ενήμεροι για την παρουσία μας, και στην πραγματικότητα φαίνεται να θέλουν να αισθανόμαστε απροθυμία, φόβο ή πανικό ακόμη και στην παρουσία τους.

Η τεκμηρίωση των ανεπιθύμητων ενεργειών που προκαλούνται από τη σκιά των ανθρώπων είναι αρκετά μικρή.

Στην πραγματικότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά εμφανίζονται ή εξαφανίζονται σταδιακά, μόλις ανιχνευθούν.

Τα όντα αυτά δεν φαίνεται ότι μιλάνε καθόλου, ούτε κοντά στον μάρτυρα, ενώ στέκονται στις εισόδους και τις γωνίες των δωματίων. Μερικοί λαοί που τους έχουν δει ή είχαν επίγνωση της ύπαρξής τους λένε ότι είναι όντα που μπαινοβγαίνουν στο φυσικό μας επίπεδο. 

Αυτά τα όντα δεν υπάρχουν απλά μόνο, αλλά είναι επίσης συχνοί επισκέπτες στη ζωή μας. Ωστόσο, σε αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων, ιδιαίτερα μία παρατήρηση που αναφέρεται πολύ συχνά, είναι η παρατήρηση της συμφωνίας όλων σχετικά με την εμφάνιση της σκιάς.

Συνυπήρχαν άραγε ανέκαθεν με εμάς, τους ανθρώπους;

Είναι μια ενδιαφέρουσα θεωρία, γιατί αυτό δείχνει είναι επίσης συχνοί επισκέπτες στη ζωή μας. 

Ωστόσο, σε αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων, ιδιαίτερα μία παρατήρηση που αναφέρεται πολύ συχνά, είναι η παρατήρηση της συμφωνίας όλων σχετικά με την εμφάνιση της σκιάς.

Σύμφωνα με την ερευνήτρια του παραφυσικού Heidi Hollis, οι άνθρωποι – σκιές είναι δυσοίωνες υπερφυσικές οντότητες. Ενώ είναι πιθανό ότι εξ αποστάσεως ότι θα μπορούσαν φυσικά να σας βλάψουν, ίσως και μέσα από τη μετακίνηση των αντικειμένων, είναι πιο πιθανό να σας επιτεθούν συναισθηματικά αφού ο φόβος είναι αυτό που τους δίνει ενέργεια.

Δεν έχει σημασία αν ο μάρτυρας είναι παιδί ή ενήλικος, αυτός ή αυτή βλέπουν πάντα το ίδιο πράγμα. Όλοι οι αυτόπτες μάρτυρες, δεν έχει σημασία σε ποια χώρα, ήπειρο ή τι γλώσσα μιλούσαν, όλοι δίνουν μια ιδέα για το τι είδαν και βίωσαν στην παρουσία των ανθρώπων σκιών, αλλά αυτή είναι πάντα… μονότονη.

Η μοναδική εμπειρία που σχετίζεται με τον άνθρωπο – σκιά και που δεν είναι μονότονη είναι – ο φόβος. Αποπνέει μια αίσθηση ψύχρας και ο φόβος που προκαλεί είναι τόσος που οι μάρτυρες αισθάνονται ότι τους ξεπερνά …

Οι αναμνήσεις τους είναι εντυπωσιακά παρόμοιες η μια με την άλλη, αν και οι «σκιές» είναι κανονικό μέρος της ζωής για πολλούς ανθρώπους.

Όσοι βίωσαν και μελέτησαν το φαινόμενο λένε ότι αυτές οι φευγαλέες οντότητες συνήθως παρατηρούνται για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με την άκρη του ματιού. Απλά στέκονται εκεί και λες και αναδεύονται, πάντα στη σιωπή.

Τον τελευταίο καιρό, ο αριθμός των ανθρώπων που ήταν μάρτυρες της παρουσίας αυτών των σκιερών όντων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, έχει αυξηθεί. Κάποιοι μαρτυρούν ότι έχουν δει ακόμη και ανατριχιαστικά, κόκκινα μάτια σε αυτές τις σκοτεινές, δυσδιάκριτες αλλά συχνά τεράστιες σιλουέτες που εμφανίζονται αμέσως οπουδήποτε και που δείχνουν την ικανότητα να περνούν μέσα από τοίχους σε περιορισμένους χώρους, αψηφώντας τους νόμους της φυσικής.

Πολλοί ερευνητές του παραφυσικού έχουν μελετήσει το φαινόμενο, και ιδίως συμφωνούν σε μια πτυχή του. Ότι και να είναι αυτές οι οντότητες, που τρέφονται από ανθρώπινη ενέργεια, απορρέουν κακές δονήσεις και αρνητικά συναισθήματα.

Σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρονται και επιθέσεις αυτών των όντων.

Φανταστείτε να είστε ανήμπορος στο κρεβάτι σας, να έχετε παραλύσει από το φόβο, πλήρως ξύπνιοι, βλέποντας χωρίς να μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε , κάτι σκοτεινό και σιωπηλό να υφέρπει αμείλικτα προς το μέρος σας.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ερευνητή Jason Williams Offutt, η Anne Williams από την Αυστραλία έζησε μια τέτοια επίθεση: «Ένα πρωί, αισθάνθηκα τόσο έντονα ότι υπήρχε μια παρουσία να στέκεται δίπλα αριστερά από το κρεβάτι μου, ακριβώς στη γωνία του τοίχου μου. Ένιωσα σαν να ήμουν αποκλεισμένη, σαν κάτι να στέκεται από πάνω μου ή να ήθελε να με τρομάξει», διηγείται.

Αυτή είναι μια κλασική συνάντηση με μια οντότητα που εμφανίζεται στη μέση της νύχτας.

«Καθώς άνοιξα τα μάτια μου για να δω τι ήταν εκεί, μια σκοτεινή φιγούρα με καπέλο και παλτό ή μανδύα, δεν μπορούσα να διακρίνω, στεκόταν στην αριστερή πλευρά του κρεβατιού.»

Το πράγμα έσκυψε πάνω της, καρφώθηκε στο κρεβάτι και την άρπαξε από το λαιμό, καθώς προσπάθησε να ουρλιάξει. Όταν προσπάθησε να το απομακρύνει αυτό προσπάθησε να τη πνίξει.

«Ένιωσα ότι έσπρωχνε το χέρι του προς τα κάτω, για το λαιμό μου και με έπνιγε, καθώς τίποτα δεν βγήκε από το στόμα μου,» εξήγησε. «Όμως κανένας θόρυβος. Δεν μπορούσα να ακούσω ακόμα και τη κραυγή μου, αλλά φώναζα. »

Τέλος, μετά από αυτό που φαινόταν μια ατέρμονη μάχη, το πλάσμα την άφησε. Μετά την επίθεση, η Ουίλιαμς αισθάνθηκε έναν απερίγραπτο φόβο.

Αλλά τι ήταν αυτό που η Anne Williams αντιμετώπισε στην κρεβατοκάμαρά της; ήταν ένας άνθρωπος σκιά σύμφωνα με τον ερευνητή.

   ΠΥΛΗ ΑΝΟΙΓΕΙ και ΚΛΕΙΝΕΙ σε ΒΡΑΧΙΑ της ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ....[video].:                                                    

 Ένα πραγματικά εκπληκτικό συμβάν πρόλαβε και κατέγραψε ένας τουρίστας στα Giant's Causway της Ιρλανδίας....

          Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

 

Σε αυτό το σημείο της ιστοσελίδας μου, εκθέτω κάποιες αποδείξεις οι οποίες επιβεβαιώνουν το ότι η Ελληνική Γλώσσα, έχει μία συγκεκριμένη μαθηματική δομή.

Για όλα τα παραδείγματα, χρησιμοποιείται η λεξαριθμική θεωρία με σκοπό την απόδειξη μαθηματικών και φυσικών θεωρημάτων καθώς επίσης για να εξαγάγουμε μαθηματικές σταθερές μέσα από διάφορες λέξεις και φράσεις.

Το αρχαιοελληνικό αλφάβητο

Για όσους δεν πιστεύουν τα παραδείγματα που ακολουθούνε, παραθέτω έναν πίνακα στον οποίο φαίνονται όλα τα γράμματα του αλφαβήτου της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και τις αντίστοιχες αριθμητικές τιμές, έτσι ώστε να τα επαληθεύσουν.

---

	Α	1		Ι	10		Ρ	100
	Β	2		Κ	20		Σ	200
	Γ	3		Λ	30		Τ	300
	Δ	4		Μ	40		Υ	400
	Ε	5		Ν	50		Φ	500
	ς (στ)	6		Ξ	60		Χ	600
	Ζ	7		Ο	70		Ψ	700
	Η	8		Π	80		Ω	800
	Θ	9			90			900

Σημείωση: Έχει γίνει προσθήκη των τριών γραμμάτων που αφαιρέθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, δηλαδή των: "στίγμα" (ς ή στ) ϛ, "κόππα" () ϟ, "σανπί" () ϡ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία του κόσμου σήμερα, αγνοεί την ύπαρξή τους, τραγελαφικό όμως είναι το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως χρησιμοποιούμε καθημερινά τη συντομογραφία του "στίγμα", δηλαδή "στ" (εκ του στ-ίγμα), για να απεικονίσουμε τον αριθμό έξι (6) με το Ελληνικό αλφάβητο. Το στίγμα (ϛ) παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν στη θέση του ζεύγους "στ", για παράδειγμα ϛατός (στρατός), ϛυλός (στυλός) κλπ. Το κόππα (ϟ) παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν μερικές φορές στη θέση του "κ", και ισοδυναμούσε ηχητικά με το ζεύγος "κχ" (το λατινικό Q αποτελεί μετεξέλιξή του), για παράδειγμα στα αρχαία ελληνικά κείμενα βρίσκουμε τις λέξεις ϟΑϟΟΣ (=κακός, προφέρεται: "κχακχός"), ϟΟΡΗ (=κόρη, προφέρεται: "κχόρη", ϟΟΡΙΝΘΟΣ (=Κόρινθος, προφέρεται: "κχόρινθος"). Η λέξη "ΚΑΛΟΣ" γραφότανε με "Κ" και όχι με "ϟ" και έτσι προφέρεται ακριβώς όπως σήμερα (καλός). Προσέξτε τη διαφορά στην προφορά του "Κ" και του "ϟ" στις λέξεις ϟΑϟΟΣ (κχακχός) και ΚΑΛΟΣ (καλός). Το σανπί (ϡ) παλαιότερα ισοδυναμούσε με το ζεύγος "σσ", για παράδειγμα το βρίσκουμε στις λέξεις ΤΕϡΕΡΑ (=τέσσερα) ή ΘΑΛΑϡΑ (=θάλασσα). Το σανπί ονομάστηκε έτσι από τη φράση Ὡσὰν πῖ (σαν πι) και απεικονίζεται με τη σημερινή μορφή κεκλιμένου Π (ϡ). Το σανπί στην αρχαία του μορφή γραφότανε  (έμοιαζε με το κεφαλαίο γράμμα "Τ"), έτσι σε αρχαία κείμενα (π.χ. Κύρου Ανάβασις) συναντάμε τη λέξη "ΘΑΛΑΑ" (με τη σημερινή μορφή του σανπί: ΘΑΛΑϡΑ), και λανθασμένα σήμερα οι μελετητές των αρχαίων κειμένων (και οι φιλόλογοι στα σχολεία) το προφέρουν "θάλατα" ενώ το σωστό είναι "θάλασσα" (με βαθύ ήχο στα δύο σίγμα).

---

Αποδείξεις για τη Μαθηματική Κατασκευή της Ελληνικής Γλώσσας

Μια από τις μεγαλύτερες ενδείξεις ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει μαθηματική δομή είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,141592?, του χρυσού αριθμού φ=1618?, καθώς και της βάσεως των φυσικών λογαρίθμων e=2,718?

Η λεξαριθμική εξαγωγή του π είναι η ακόλουθη:

 


Πιο κάτω είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του φ είναι η εξής:

 


Και εδώ είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του φ² είναι η εξής:

---

Να και κάποιες αποδείξεις, που μας δείχνουν ότι η αρχαία Ελληνική Γλώσσα, ξέρει αρκετά καλά, πολλά πράγματα για την φυσική, τα οποία μόλις τον τελευταίο αιώνα οι επιστήμονες της ανθρωπότητας παιδεύτηκαν αρκετά με πολλά πειράματα για να τα αποδείξουν.

Η ΥΛΗ ΚΡΟΥΕΙ ΑΝΤΙΥΛΗ = ΦΩΤΟΝΙΟΝ = 1850

Η ΟΡΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ = ΤΑΧΥΤΗΣ ΦΩΤΟΣ = 3679

Ο ΝΟΜΟΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ = ΜΑΖΑ ΕΠΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΙΣ = 2000

ΑΝΤΙΥΛΗ = ΘΕΜΕΛΙΟΝ + ΑΝΤΙΘΕΜΕΛΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΙΚΗ = 799

ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΙΔΟΣ = 1702 

---

Ένας αξιόλογος επιστήμονας, ονόματι Ελευθέριος Αργυρόπουλος, αναλύει το φαινόμενο της Αναλήψεως του Ιησού Χριστού, προτείνοντας ότι το υλικό σώμα του Ιησού μετετράπη σε φωτόνια υψηλής ενεργείας (φωτόνια γάμα). Η λεξαριθμική θεωρία υποστηρίζει τον ισχυρισμό του:

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ = ΕΣΤΙ Γ? ΦΩΤΟΝΙΟΝ = 2368

Η Ελληνική Γλώσσα, αν μελετηθεί με βάση την λεξαριθμική θεωρία, μπορεί να μας δώσει κάποιες προβλέψεις.

Κοιτάξτε πως η Ελληνική Γλλώσσα, πρόβλεψε το ποιος είναι ο Πρόεδρος της κη? (28ης) Ολυμπιάδος:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ = ΓΙΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ = 1562

Ορίστε και κάποιες άλλες προβλέψεις:

Η ΕΜΠΟΡΙΚΗ = ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ = 341 = 1 ευρώ

ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ = ΕΥΡΩ = 1305

ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΙΡΑΚ = 2002 (Η χρονολογία έναρξης)

Ο ΤΕΩΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ = 2002

Ο ΤΕΩΣ ΕΣΤΙΝ = 1940 (Η χρονολογία γέννησης του τέως βασιλιά της Ελλάδας)

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ = Ο ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = 595

---

Και τέλος, κάποια γενικά παραδείγματα τα οποία έρχονται και αυτά με τη σειρά τους να αποδείξουν το ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει μαθηματική κατασκευή.

ΤΟ ΟΝ ΘΕΜΕΛΙΟΝ = ΑΡΧΗ = 709

ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 1111

Ο ΓΑΡ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = Ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 699

ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1310

ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 629

ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ = ΒΕΒΑΙΟΝ = 140

ΤΙΝΑ = ΑΝΤΙ = 361 (κάθε τι έχει και αντίθετο)

 

 

 ΑΥΤΟΣ είναι ο άνθρωπος που θα έπρεπε να γνωρίζει ό...                                                                                                               

Δείτε αυτό το πρόσωπο στη φωτογραφία…  Είναι ένας άνθρωπος που αντίστοιχό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία. Το όνομά του Έιζα Τζέ...

 Tο πείραμα της Φιλαδέλφειας                                              

«Project Rainbow» είναι η πραγματική του ονομασία.

13 απίστευτες ΑΛΗΘΕΙΕΣ για τα ΟΝΕΙΡΑ...!!!:                                                                                                              

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ 

Στα όνειρά μας βλέπουμε κάθε είδους αλλόκοτες εικόνες, από ζώα που μιλάνε μέχρι ότι μας κυνηγούν να μας σκοτώσουν επειδή διαπράξαμε ένα αποτρόπαιο έγκλημα.

Γιατί πλάθει το μυαλό μας αυτές τις ιστορίες που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική μας ζωή;

Τα όνειρα είναι ένα συναρπαστικό φαινόμενο που έχει μελετηθεί εκτενώς, όμως οι επιστήμονες έχουν καταλήξει σε ελάχιστα πάγια συμπεράσματα.

Τώρα, μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Sleep Research έρχεται να δώσει απαντήσεις που εντυπωσιάζουν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου που εκπόνησαν τη σχετική μελέτη, βλέπουμε παράξενα όνειρα –που στον ύπνο μας μοιάζουν σχεδόν φυσιολογικά– επειδή ο ίδιος ο εγκέφαλός μας εγκαταλείπει την προσπάθεια να ερμηνεύσει έννοιες και εικόνες.

Σύμφωνα με τον Armando D’Agostino, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, τα παράξενα όνειρα μοιάζουν με την ψύχωση, επειδή και στις δύο περιπτώσεις αποσυνδεόμαστε πλήρως από την πραγματικότητα και διαταράσσεται η συλλογιστική διαδικασία.

Βάσει καταγραφών που έγιναν με τη βοήθεια μαγνητικής απεικόνισης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα παράξενο όνειρο ή μια ιστορία που δεν διέπεται από λογική προκαλεί απενεργοποίηση συγκεκριμένων περιοχών στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, περιοχές που σχετίζονται με την επεξεργασία λέξεων και εννοιών αλλά και με τη συλλογιστική διαδικασία. Η απενεργοποίηση αυτή ερμηνεύεται ως μια διακοπή της προσπάθειας του εγκεφάλου να κατανοήσει τι συμβαίνει.

Είναι όνειρο μοιάζει παράλογο ή εξωπραγματικό πιθανότατα επειδή λειτουργεί ως σύμβολο σε μια διαδικασία εδραίωσης των αναμνήσεων κατά την οποία ο εγκέφαλος πασχίζει να αποτυπώσει ως εικόνα ή ως ιστορία πολύ δυνατά συναισθήματα ή συναισθήματα που μας μπερδεύουν.

Το μάτι του Ρα, ο Σωκράτης, και το «τρίτο μάτι»  

Όπως είναι γνωστό οι αισθήσεις μας φανερώνουν μόνο ένα περιορισμένο κομμάτι της πραγματικότητας. Υπάρχουν άραγε όργανα στον άνθρωπο που τον βοηθούν στην αντίληψη υψηλοτέρων συχνοτήτων και κραδασμών από αυτές που μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας; 

Ο Πλάτωνας και άλλοι αρχαίοι Φιλόσοφοι και μύστες μας έχουν περιγράψει έναν άλλο πνευματικότερο κόσμο, τον κόσμο των αρχετυπικών ιδεών. Για τους Ινδούς το Σύμπαν με όλα όσα περιέχει, ονομάζεται ΜΑΓΙΑ (πλάνη) , γιατί όλα μέσα σε αυτό είναι παροδικά. Γενικότερα για την αρχαία γνώση το πνεύμα, και η συνείδηση είναι η υπέρτατη πραγματικότητα, ενώ ο κόσμος της ύλης αποτελεί το κατώτερο τμήμα της συμπαντικής εκδήλωσης. Για να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα, θα έλεγα πως ο σύμπαν είναι μία παλλόμενη ενέργεια, αυτό που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας είναι όχι ο ωκεανός αυτός καθ” ευατός της ενέργειας, αλλά το αποτύπωμα του, όπως το αποτύπωμα της θάλασσας στην ακτή.

Υπήρχε λοιπόν κάποια ικανότητα υπεραισθητικής αντίληψης που διέθεταν οι άνθρωποι κατά την νηπιακή ηλικία της ανθρωπότητας και που πλέον οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν διαθέτουν, ώστε να δικαιολογείτε η στενή σχέση με την φύση που είχαν, και κατά συνέπεια οι ανεξήγητες ικανότητες που φαίνεται πως διέθεταν οι αρχαίοι πολιτισμοί; Μήπως είχαν αναπτύξει την «έκτη αίσθηση» ή διαίσθηση (ESP Extrasensory Perception) η οποία αφορά την αντίληψη πέρα από τις φυσικές μας αισθήσεις;

Η διαίσθηση αφορά μία πηγή που παρέχει ένα πρόσθετο αριθμό πληροφοριών, που δεν προέρχεται από την αναλυτική, λογική πλευρά του εγκεφάλου. Όσο αναπτύσσεται και γίνεται κατανοητή, μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο και πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των ανθρώπων. Η διαίσθηση μας επιτρέπει να διευρύνουμε την συνειδητότητα μας τόσο σε σχέση με τον εαυτό μας, όσο και το περιβάλλον μας. 

Οι αρχαίοι πολιτισμοί ονόμαζαν το κέντρο της έκτης αίσθησης και της σοφίας το «τρίτο μάτι», το οποίο από αρχαιοτάτων χρόνων οι Μύστες το συνέδεσαν με την διαίσθηση και το χαρακτήρισαν ως η όραση της διαίσθησης. Το Τρίτο Μάτι είναι ουσιαστικά μια «τυφλή» υπόφυση στο μέτωπό μας, που ενεργοποιείται συνήθως κατά τον ύπνο. Οι ανατολικές θρησκείες τοποθετούν το «τρίτο μάτι» στο κέντρο του μετώπου ανάμεσα στα φρύδια. Στην Αίγυπτο αναφέρεται ως το «μάτι του Ρα», και είναι σύμβολο της προστασίας και της ζωής.

Ο Γαληνός ο αρχαίος Έλληνας γιατρός αναφέρθηκε στην επίφυση, πίστευε ότι είναι μια βαλβίδα που ρυθμίζει την σκέψη. Κατά τον 18ο αιώνα ο Γάλλος επιστήμονας και φιλόσοφος Ρενέ Ντεκάρτ είπε ότι η επίφυση είναι, για το σημείο της ανθρώπινης ζωής όπου συναντιούνται η ψυχή και το σώμα, η «έδρα της ενόρασης».

Στον εγκέφαλο λοιπόν υπάρχουν δύο μικροί αδένες η υπό – φυση και η επί – φυση όργανα φαίνεται πως συμμετέχουν στην ενεργοποίηση του κέντρου της έκτης αίσθησης ή του τρίτου ματιού. 

Σύμφωνα με την Ιατρική επιστήμη, η υπό – φυση είναι ένας μεγάλης σημασίας ενδοκρινής αδένας, που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου, πίσω από τη μύτη και στο ύψος των ματιών, σε μία περιοχή που λέγεται τουρκικό εφίππιο ( σέλλα αλόγου). Η υπόφυση εκκρίνει εννέα διαφορετικές ορμόνες. 

Η επί – φυση είναι ένα μικρό κωνοειδές μόρφωμα που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου. Αν και έχει το ίδιο περίπου μέγεθος με την υπόφυση, η επίφυση –μαζί με τον γειτονικό υποθάλαμο με τον οποίο συνδέεται άμεσα– θεωρείται ως ο κορυφαίος αδένας όλου του ενδοκρινικού συστήματος. 

Η ομοιότητα της επίφυσης με το μάτι του Ρα τον πανόπτη οφθαλμό (θα ωρύονται οι συνομοσιολόγοι τώρα), δεν γνωρίζω αν είναι τυχαία σε κάθε περίπτωση όμως αποτέλεσε το έναυσμα για το παρόν άρθρο. 

 ΟΙ ΤΙΤΑΝΕΣ 

Σύμφωνα με την Ολυμπιακή Θρησκεία οι Τιτάνες ήταν η προηγούμενη γενεά θεών, και κατείχαν την θεϊκή εξουσία πριν την άνοδο σε αυτήν των Ολύμπιων θεών.
Γεννήθηκαν από τον Ουρανό και την Γαία.
Αδελφοί τους ήταν άλλες δύο σειρές θεοτήτων:
οι Εκατόγχειρες και οι Κύκλωπες.
·       Οι άρρενες Τιτάνες διακρίνονται στους εξής:
Ο Κρόνος, (αντίστοιχος του Ολύμπιου Δία).
Ο Ωκεανός, (αντίστοιχος του Ολύμπιου Ποσειδώνα).
Ο Υπερίων, (αντίστοιχος του Ολύμπιου Άδη).
Ο Κοίος (αντίστοιχος του Ολύμπιου Απόλλωνα).
ο Κρείος (αντίστοιχος του Ολύμπιου Άρη).
Ο Ιαπετός (αντίστοιχος του Ολύμπιου Ερμή).
·       Οι θήλυες Τιτάνες (ή Τιτανίδες) ήταν:
Η Ρέα (αντίστοιχη της Ολύμπιας Ήρας).
Η Τηθύς (αντίστοιχη της Ολύμπιας Εστίας/Αμφιτρίτης).
Η Θεία (αντίστοιχη της Ολύμπιας Δήμητρας/Περσεφόνης).
Η Φοίβη (αντίστοιχη της Ολύμπιας Αρτέμιδος).
Η Μνημοσύνη (αντίστοιχη της Ολύμπιας Αφροδίτης).
Η Θέμις (αντίστοιχη της Ολύμπιας Αθηνάς).

Ο Ουρανός θεωρεί τον Κρόνο τερατώδη και για αυτό τον φυλακίζει στα έγκατα της γης. Αλλά ο Κρόνος, με τη βοήθεια των Εκατόγχειρων και των Κυκλώπων και  με τη συμβουλή της Γης, επιτίθεται στον πατέρα του, τον ευνουχίζει και γίνεται ο ίδιος βασιλέας των θεών, με τη Ρέα ως σύζυγό του και βασίλισσα.
Με την αποχώρηση του Ουρανού από την κοσμική εξουσία, αμέσως μετά την εκτέλεση του σχεδίου της Γης, ο Κρόνος ελευθέρωσε από τα σκοτεινά Τάρταρα τους αδερφούς και τις αδερφές του, τους Τιτάνες και τις Τιτανίδες. Αυτοί αμέσως τον αναγνώρισαν για νέο άρχοντα του Κόσμου στη θέση του Ουρανού και τον βοήθησαν να σταθεροποιήσει την εξουσία του. Έτσι, με τη βοήθειά τους ο Κρόνος απαλλάχτηκε από τους τρομερούς Κύκλωπες και τους γιγάντιους Εκατόγχειρες, παρά τις έντονες αντιρρήσεις της μητέρας του, που ήθελε να έχει στο πλάι της όλα τα παιδιά της.
Ο Κρόνος, καθώς ήταν ο ανώτερος από τους Τιτάνες, ανέλαβε να ρυθμίζει το χρόνο, τις αλλαγές των εποχών και να κατευθύνει την κίνηση των πραγμάτων. Η Ρέα στο πλάι του Κρόνου, πρώτη ανάμεσα 
στις αδερφές της, βοηθούσε τον άντρα της καθορίζοντας κι αυτή τη ροή των πραγμάτων (Ρέα = αυτή που ρέει). Καθόριζε μέσα στο βασίλειο του Κρόνου - Χρόνου την κίνηση και τη διαδοχή.
Ο Ωκεανός, ο μεγαλύτερος γιος του Ουρανού και της Γης, βασίλεψε στο υγρό στοιχείο. Ήταν ένας τεράστιος ποταμός που κυλούσε γύρω από την ολοστρόγγυλη Γη και άπλωνε το σώμα του σ' όλα τα σημεία του ορίζοντα. Ο Ωκεανός ήταν η προσωποποίηση του νερού και ζευγάρωσε με τη Τηθύ, τη μικρότερη από τις Τιτανίδες, η οποία προστάτευε το υγρό στοιχείο και προσωποποιούσε τη γόνιμη θηλυκή θεότητα της θάλασσας. Ο Ησίοδος αναφέρει ότι γιοι του ήταν τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ποταμοί. Από την Τηθύ επίσης απέκτησε πενήντα κόρες, τις Ωκεανίδες.
Ο Κόττος, ο δεύτερος γιος του Ουρανού, είχε γιγαντιαίες διαστάσεις· αυτόν είδε πρώτα ο Ουρανός και άρχισε να φυλακίζει στα Τάρταρα όλα τα παιδιά του. Παρόλα αυτά ήταν αρρενωπός και με όμορφα μέλη. Αντιπροσώπευε την αντρική δύναμη και ομορφιά. Μόλις ο Κρόνος ελευθέρωσε τα αδέρφια του από τα Τάρταρα, ο Κόττος αντίκρισε τη λαμπερή Τιτανίδα Φοίβη, που προσωποποιούσε το φως, και μαγεύτηκε από την ομορφιά της. Και η Φοίβη όμως ανταποκρίθηκε στον έρωτα του αδερφού της. Από το ζευγάρωμά τους γεννήθηκαν η Λητώ και η Αστερία. Η Φοίβη δηλαδή και ο Κόττος είναι η γιαγιά και ο παππούς του Απόλλωνα ο οποίος είχε μητέρα τη Λητώ.

Ο Υπερίωνας ήταν κι αυτός ένα από τα θύματα του Ουρανού. Μόλις ξέφυγε από τα Τάρταρα και βγήκε στην επιφάνεια της Γης φάνηκε ολόκληρο το μεγαλείο του. Το εκτυφλωτικό του φως άστραψε προς όλες τις κατευθύνσεις. Το όνομά του σημαίνει αυτός που πηγαίνει πάνω από τη γη. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον ήλιο. Συμβόλιζε την αιώνια λαμπρότητα. Ερωτεύτηκε την αδερφή του, τη Τιτανίδα Θεία, τη θεϊκιά. Παιδιά τους ήταν, ο Ήλιος, που διέσχιζε πάνω στο άρμα του ολόκληρη τη μέρα τον Ουρανό από τη μια άκρη ως την άλλη, η Σελήνη, που άπλωνε τις ασημένιες ακτίνες της μέσα στο σκοτάδι της Νύχτας, και η Ηώ, η ροδοδάχτυλη Αυγή.
Ο Τιτάνας Ιαπετός δε ζευγάρωσε με Τιτανίδα, αλλά με την Κλυμένη, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, δηλαδή την ανιψιά του. Απ' αυτήν απέκτησε τον πελώριο Άτλαντα που βαστούσε στους ώμους του τον Ουρανό, τον Μενοίτιο, τον Προμηθέα και τον  Επιμηθέα.

Με τον Ιαπετό μέσω του Προμηθέα συνδέεται και ο Δευκαλίωνας, ο γενάρχης των ανθρώπων μετά το μεγάλο κατακλυσμό του Δία.
Ο Κρείος είναι ένας από τους Τιτάνες που δε γνωρίζουμε ακριβώς τα καθήκοντα τα οποία ανέλαβε στην εξουσία του Κόσμου. Πιθανώς, να ήταν κι αυτός κάποια θεότητα του Ουρανού. Ενώθηκε με τη Νύμφη Ευρυβία και έφερε στον κόσμο τρεις γιους: τον Αστραίο, που συμβολίζει τα άστρα, τον Πάλλαντα και τον Πέρση.
Η Θέμιδα και η Μνημοσύνη είναι οι δυο Τιτανίδες που διέφεραν από τα υπόλοιπα αδέρφια τους.
Αυτές δεν έσμιξαν με τους θεϊκούς Τιτάνες, ούτε στάθηκαν στο πλευρό τους κατά το δεκάχρονο πόλεμο που έκαναν ενάντια στον Δία και στους άλλους Ολύμπιους θεούς. Η Θέμιδα προστάτευε τους Αιώνιους Νόμους. Ήταν η πιο σοβαρή και η πιο σεμνή από τις υπόλοιπες Τιτανίδες
Η Μνημοσύνη ήταν γενικά η προσωποποίηση της μνήμης, της ανάμνησης. Ήταν η πιο σοφή απ' όλες τις Τιτανίδες και η αγαπημένη αδερφή της Θέμιδας. Οι Τιτάνες αντιπροσώπευαν για τους αρχαίους τις δυνάμεις της φύσης καθώς και τις δυνάμεις των φυσικών φαινομένων. Αυτές οι δυνάμεις εξουσίαζαν τον κόσμο τον πρώτο καιρό της δημιουργίας. Μόνο η Θέμιδα και η Μνημοσύνη αντιπροσώπευαν περισσότερο νοητικές καταστάσεις, τη δικαιοσύνη και τη μνήμη, γι' αυτό συνέχισαν την πορεία τους πλάι στους Ολύμπιους θεούς. 
Οι  Τιτάνες επέλεξαν ως έδρα τους το όρος Όθρυς, στην Φθία, το οποίο ταυτόχρονα ήταν και κέντρο επιτήρησης των ανθρώπων
Ο Κρόνος και οι άλλοι Τιτάνες αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία νέα γενεά ανθρώπων, υποδεέστερη από την προηγούμενη. Έτσι, με ένα πιθανό κατακλυσμό εξαφάνισαν την Χρυσή Γενεά που είχε δημιουργηθεί από τον θεό Ουρανό και την αντικατέστησαν με την Αργυρή Γενεά.
Οι άνθρωποι της γενεάς αυτής διέθεταν ορισμένα θεϊκά χαρακτηριστικά όπως ευμορφία, μακροβιότητα και ανοσία στις ασθένειες ενώ επίσης κατείχαν όλες τις Τέχνες ώστε να ζουν μία ευτυχισμένη ζωή.

Οι Τιτάνες όμως τους είχαν αφαιρέσει την γνώση της Επιστήμης, φοβούμενοι ότι αν κατείχαν αυτή την γνώση γρήγορα θα γίνονταν άθεοι, ανεξέλεγκτοι και δεν θα τους απέδιδαν σεβασμό, όπως συνέβη με τους προηγούμενους.

Η Ρέα γεννά μια νέα γενεά θεών από τον Κρόνο, αλλά από φόβο μήπως τον ανατρέψουν, ο Κρόνος τα καταβροχθίζει. Ο μόνος που διασώζεται είναι ο Δίας. Η Ρέα δίνει στον Κρόνο να καταπιεί στη θέση του μία πέτρα τυλιγμένη σε ρούχα, και μεταφέρει τον Δία στην Κρήτη να τον φυλάξουν οι Κουρήτες.
Σύμφωνα με την Ολυμπιακή Θεογονία, η Τιτανομαχία ήταν ο πόλεμος μεταξύ των Τιτάνων, οι οποίοι κυριαρχούσαν μέχρι τότε, στον Κόσμο, και των Ολυμπίων απογόνων τους που ήθελαν να τους αντικαταστήσουν.

OI ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ 

Ένα πεισματάρικο αγόρι προκαλεί την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ένα παρ’ ολίγον ναυάγιο χρωστά ευγνωμοσύνη στην Ανάφη. Ο Ποσειδώνας ξεσπά στο Ιόνιο και μια οικογενειακή… splatter τραγωδία με ευνουχισμούς και γεννητούρια γράφεται στα ανοιχτά των Κυθήρων. Όταν η ελληνική μυθολογία έχει κέφια… πάει διακοπές κα τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου γίνονται ο καμβάς της αρχαίας φαντασίας, πέντε ενδιαφέροντα δείγματα της οποίας συγκεντρώσαμε για χάρη σας παρακάτω.

Η Σαντορίνη και το άρμα του Φαέθοντα 

Οι εκρήξεις του ηφαιστείου της Θήρας, με πρώτη εκείνη του 1500π.Χ. που ερήμωσε σημαντικές εκτάσεις της Μεσογείου, θεωρείται πως είναι η πηγή της γέννησης του μύθου του Φαέθοντα. Στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν την φυσική καταστροφή, οι αρχαίοι Έλληνες εφηύραν τον μύθο του άρματος του Ήλιου, που ο τελευταίος το έσερνε καθημερινά στον ουρανό.

Ο γιος του, Φαέθων, όμως ζήλευε αυτή του τη δύναμη και του ζήτησε να σύρει κι αυτός για μια ημέρα το άρμα. Μετά από πολλές αρνήσεις και δισταγμούς, μιας και ο γιος του ήταν ακόμη μικρός, άπειρος κι αδύναμος, ο θεός Ήλιος του επέτρεψε να αναλάβει τα γκέμια των αλόγων. Εκείνα ωστόσο, καταλαβαίνοντας πως δεν τα εξουσιάζει πια ο αφέντης τους, αφήνιασαν και πήγαιναν συνεχώς πάνω και κάτω, με αποτέλεσμα η Γη τη μία να υπερθερμαίνεται και να γνωρίζει καύσωνες και την άλλη να γεμίζει χιόνια και πάγους. Ο Δίας, για να σώσει την Γη, έριξε κεραυνό στο άρμα, πετρώνοντας τα άλογα και ρίχνοντας τον Φαέθοντα στον ποταμό Ηριδανό της Ιταλίας.

Η Ανάφη και οι Αργοναύτες 

Μετά από το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι τους από την Κολχίδα πίσω στην πατρίδα τους, οι μυθικοί Αργοναύτες της γνωστής εκστρατείας βρέθηκαν αντιμέτωποι με άλλο έναν σοβαρό κίνδυνο. Καταμεσής του Αιγαίου, ταξιδεύοντας νύχτα, έπεσαν σε μεγάλη καταιγίδα και παρασύρθηκαν στα ανοιχτά.

Τότε, άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Εκείνος αποφάσισε να απαντήσει στις ικεσίες τους, ρίχνοντας φως υπό τη μορφή κεραυνού στη θάλασσα, ώστε να φέρει στην επιφάνεια ένα ολόκληρο νησί, όπου θα μπορούσαν να αράξουν και να βρουν καταφύγιο. Το νησί αυτό που «ανεφάνη» (από το ρήμα «αναφαίνω») ονομάστηκε από τους Αργοναύτες Ανάφη.

Τα Κήθυρα και ο… ευνουχισμός του Ουρανού 

Πού γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη; Πριν βιαστείτε να απαντήσετε «στην Κύπρο», ακούστε τον μύθο της ανάδυσής της, όπως αναφέρεται στη Θεογονία του Ησίοδου. Κάποτε η Γη, θέλοντας να εκδικηθεί τον άνδρα της τον Ουρανό –που δεν ήταν και η συμπαθέστερη των θεοτήτων- ζήτησε από τον γιο τους, τον Κρόνο, να σκοτώσει τον πατέρα του. Εκείνος έκανε κάτι πιο… αποτρόπαιο: Έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού και τα πέταξε στη θάλασσα των Κυθήρων. Έτσι προέκυψαν τα νησάκια Δραγονάρες στα ανατολικά των Κυθήρων.

Εκείνη την ώρα, γεννιόταν η θεά Αφροδίτη στα Κύθηρα, αναδυόμενη σε ένα κοχύλι, το οποίο εξαιτίας των αφρών και των κυμάτων από την ρίψη των γεννητικών οργάνων του Ουρανού, έφτασε μέχρι την Κύπρο. Γι’ αυτό και η Αφροδίτη θεωρήθηκε «ουράνια θεότητα» και λατρεύτηκε ως προστάτιδα όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στα Κύθηρα.

Το νησί των Φαιάκων και το… απολιθωμένο Ποντικονήσι 

Είναι γνωστό πως η τελευταία στάση του Οδυσσέα πριν την πολυπόθητη άφιξή του στην Ιθάκη, ήταν το νησί των Φαιάκων, που συνδέεται με την Κέρκυρα. Είναι ακόμη πιο γνωστό το μένος του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα για τον ομηρικό ήρωα – ιδιαίτερα μετά την τύφλωση του γιου του Πολύφημου από τον… μυστηριώδη Κανένα.

Καθώς ο Οδυσσέας πλησίαζε λοιπόν στην Ιθάκη, ο Ποσειδώνας φρόντισε να του στείλει μια καταιγίδα άνευ προηγουμένου και να τον στείλει προς διαφορετική κατεύθυνση, προς το νησί των Φαιάκων. Και δεν έφτανε αυτό, αλλά αποφάσισε να… απολιθώσει το πλοίο του, σχηματίζοντας αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Ποντικονήσι.

Κατά μία άλλη εκδοχή, το νησάκι μπροστά από την Παλαιοκαστρίτσα είναι ο βράχος που πέταξε ο θεός για να καταστρέψει τον Οδυσσέα, ενώ μία τρίτη εκδοχή θέλει τον Ποσειδώνα να έχει ρίξει την πέτρα του εκεί που βρισκόταν το παλάτι του Αντίνοου, ο οποίος τόλμησε να φιλοξενήσει τον Οδυσσέα.

Η Θάσος… και ο Θάσος 

Πώς πήρε το όνομά του το σμαραγδένιο νησί του Βορείου Αιγαίου; Η μυθική ιστορία ξεκινά από πολύ μακριά, στην ανατολική Φοινίκη, όπου βασίλευε ο Αγήνωρ. Ο τελευταίος είχε τρεις γιους, τον Φοίνικα, τον Κύλικα και τον Κάδμο, μία κόρη, την Ευρώπη και έναν εγγονό, τον Θάσο. Κάποια στιγμή, ως γνωστόν, ο Δίας αποφάσισε να ξελογιάσει την Ευρώπη μεταμορφωμένος σε ταύρο.

Την απήγαγε λοιπόν και την μετέφερε στην πλάτη του μέχρι την Κρήτη, όπου την έκρυψε σε μια σπηλιά. Εκεί την έκανε δική του και απέκτησαν τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα – αλλά αυτό είναι μία άλλη σειρά μυθικών ιστοριών. Πίσω στην Φοινίκη, ο Αγήνωρ συντετριμμένος έστειλε τους γιους του και τον εγγονό του να ψάξουν παντού για την Ευρώπη.

Ο Φοίνιξ στάλθηκε στον νότο, ο Κύλιξ στην περιοχή που ονομάστηκε Κιλικία, ο Κάδμος στην ηπειρωτική Ελλάδα, μέχρι και τους Δελφούς για να συμβουλευτεί την Πυθία και τέλος ο Θάσος έψαξε σε πολλά μέρη, μέχρι που βρέθηκε σε ένα πανέμορφο νησί, όπου σαγηνεύτηκε από το κλίμα και την πλούσια βλάστηση.

Αποφάσισε λοιπόν, αφού η Ευρώπη είχε γίνει άφαντη, να εγκαταλείψει την αναζήτηση και να μείνει με τους συντρόφους του για πάντα εκεί, στο νησί που τελικά πήρε το όνομά του. Εξαιτίας των φοινικικών καταβολών του, στο νησί επικράτησε η λατρεία όχι μόνο του δωδεκαθέου, αλλά και του Ηρακλή, ενός μυστηριώδους θεού που καταγόταν από τον φοίνικα θεό Μέλκαρθ.

H ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ 

Κι αν το ερώτημα «Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο» σάς φαίνεται… ρητορικό, ελάτε να δούμε μαζί 10 σημαντικά πράγματα που… ταξίδεψαν από τη χώρα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να γίνει καλύτερος!

1. Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896 στην Αθήνα. Αν και το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα, οι Έλληνες κατάφεραν να οργανώσουν τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία. Η μικρή τότε Ελλάδα έστειλε στον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, ενώ αυτή η πρώτη διοργάνωση έβαλε τα θεμέλια για μια διεθνή αθλητική οργάνωση που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη!

2. Σύσταση Δικαστηρίων

Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία και μάλιστα γινόταν από τους ίδιους τους Ολύμπιους Θεούς, από τους οποίους προϊστορικά πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα, αρχικά να απονέμεται από τους βασιλείς και αργότερα ανατέθηκε στα δικαστήρια. Στην αρχαία Αθήνα ονομαστά ποινικά δικαστήρια ήταν η Βουλή του Αρείου Πάγου, το Παλλάδιο, το Δελφίνιο και η Ηλιαία.

3. Θέατρο

Κάθε πόλη στην αρχαία Ελλάδα είχε τουλάχιστον ένα θέατρο. Οι πόλεις-κράτη είχαν μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, παρουσιάζοντας πολλές παραστάσεις εν είδει διαγωνισμού, ενώ η σημασία του θεάτρου ήταν τόσο μεγάλη για τους αρχαίους, αφού άφηναν ακόμη και τους κρατούμενους των φυλακών να παρακολουθούν κάποια έργα. Χτισμένα πάνω σε λόφους, έτσι ώστε να μπορούν οι θεατές να βλέπουν με ευκολία τη σκηνή, το Αρχαίο Θέατρον άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό ανά τους αιώνες.

4. Δημοκρατία

Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας και ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία αλλά και η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Το δημοκρατικό πολίτευμα της κλασικής Αθήνας αποτελεί ένα ανεπανάληπτο πρότυπο συμμετοχής του λαού στα κοινά, ενώ η δημοκρατική διακυβέρνηση έφτασε σε βαθμό υποδειγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος στα χρόνια του Περικλή, στο λεγόμενο «χρυσό αιώνα».

5. Ντους

Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν αποχετευτικό σύστημα, ενώ διοχέτευαν τα νερά των υδραγωγείων σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο ντους (που χρησιμοποιείτο από πλούσιους και φτωχούς). Οι ανακαλύψεις στην Πέργαμο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ενώ οι Ρωμαίοι πήραν την ιδέα αυτή από τους Έλληνες και την εξέλιξαν.

6. Ο αναλογικός υπολογιστής

Πάνω από έναν αιώνα πριν ανακαλύφθηκε ένα »περίεργο» εργαλείο από δύτες στο βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων. Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Για πολλά χρόνια, η συστηματική εξέταση του αντικειμένου απέτυχε να φωτίσει τη σκοπιμότητα του περίεργου αυτού μηχανήματος. Όμως, η έρευνα τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει ρίξει λίγο φως. Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ασχολείτο με τα αστρονομικά φαινόμενα, λειτουργώντας ως ένας περίπλοκος μηχανικός «υπολογιστής» που παρακολουθούσε και κατέγραφε τους κύκλους του ηλιακού συστήματος.

7. Πίτσα

Οι πίτες με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς (ελιές, τυρί και χόρτα) ήταν το αγαπημένο σνακ των αρχαίων, ενώ το πρώτο είδος πίτσας ήταν ο επονομαζόμενος «πλακούς», δηλαδή μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα και στη συνέχεια την έψηναν σε καυτές πέτρες.

8. Μαθηματικά

Η Ευκλείδεια Γεωμετρία, το Πυθαγόρειο Θεώρημα και η Τριγωνομετρία είναι ελληνικά. Και μπορεί όλα αυτά να έχουν φέρει… ανείπωτη δυστυχία σε αμέτρητες γενιές μαθητών, χωρίς αυτές, όμως, τις ανακαλύψεις δεν θα είχαμε την αρχιτεκτονική, ούτε καν την πλοήγηση βρε αδερφέ(!)… και ούτω καθ’ εξής! Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.

9. Ο καταπέλτης

Χάρη σε όλα αυτά τα μαθηματικά που αναφέραμε πιο πάνω, οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν έναν καταπέλτη που αύξησε το εύρος και τη δύναμη των πυρομαχικών τους. Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος καταπέλτης κατασκευάστηκε την εποχή των Καρχηδονίων το 399 π.Χ., ενώ το τόξο εμφανίστηκε ακόμη νωρίτερα, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα.

10. Η ατμομηχανή

Η πρώτη ατμομηχανή κατασκευάστηκε από τον Ήρωνα, περίφημο Έλληνα μαθηματικό, φυσικό και μηχανικό της αρχαιότητας, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. (κατ’ άλλους τον 1ο αι. μ.Χ.) και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η «αιολόσφαιρα» όπως ονομαζόταν ήταν μία συσκευή που κινούνταν με τη δύναμη του ατμού, ενώ υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής.

Τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του

Τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του 

Αλεξάνδρου 

                   

Οσο περίεργο και αν φαίνεται, οι πληροφορίες που μας διασώζουν οι γραπτές μαρτυρίες για το παρουσιαστικό και την όλη εμφάνιση του Αλεξάνδρου είναι λιγοστές. Δεν πρέπει βέβαια να λησμονούμε ότι από το έργο των ιστορικών, των σύγχρονων με τον Μακεδόνα βασιλιά, ελάχιστα σπαράγματα μας έχουν διασωθεί, ενώ η πρώτη σωζόμενη βιογραφία του είναι γραμμένη περίπου 400 χρόνια μετά το θάνατό του. Ετσι, η κύρια πηγή των γνώσεών μας για την εξωτερική του εμφάνιση είναι οι σωζόμενες απεικονίσεις του σε ποικίλες δημιουργίες της τέχνης. Αλλά και αυτές, αν εξαιρέσουμε ορισμένες, κυρίως νομίσματα, χρονολογούνται μετά τον θάνατό του, πολλές μάλιστα εξ αυτών αιώνες μετά.

Ο Αλέξανδρος δεν φαίνεται να ήταν ιδιαίτερα υψηλός, κάτι που προκύπτει έμμεσα από ορισμένα ενδεικτικά επεισόδια που μας διασώζουν αρχαίοι συγγραφείς. Οταν π.χ. ο Αλέξανδρος με τον Ηφαιστίωνα, τον επιστήθιο φίλο του, φορώντας ίδια στολή μπήκαν στη σκηνή της οικογένειας του Δαρείου που είχε αιχμαλωτισθεί μετά τη μάχη στην Ισσό, ο δεύτερος υπερείχε σαφώς σε ανάστημα και ομορφιά. Ετσι η μητέρα του Πέρση βασιλιά εξέλαβε αυτόν ως Αλέξανδρο και κινήθηκε προς αυτόν για να τον προσκυνήσει.

Διαφωτιστικές ως προς την εξωτερική εμφάνιση του Αλεξάνδρου είναι οι πληροφορίες της αρχαίας γραμματείας που αναφέρονται σε γνωρίσματα αγαλμάτων του Αλεξάνδρου, που είχε φιλοτεχνήσει ο Σικυώνειος Λύσιππος. Ως γνωστόν, στον μεγάλο αυτό γλύπτη είχε αναθέσει ο Αλέξανδρος την κατασκευή του επίσημου πορτραίτου του, δηλαδή την εικόνα του που ήθελε να προβάλλει στους υπηκόους του. Και αυτό «γιατί μονάχα (ο Λύσιππος) αποτύπωνε στο χαλκό το ήθος του, δηλαδή την προσωπικότητά του, και αποκάλυπτε μαζί με τη μορφή και την αρετή του». Αρχαίοι συγγραφείς μας πληροφορούν ότι στα αγάλματα αυτά η κεφαλή του είχε μια κίνηση προς τα πάνω, ο λαιμός τους μια ελαφριά στροφή προς τα αριστερά, τα μάτια του ακτινοβολούσαν ένα τρυφερό και συνάμα παθιασμένο «υγρό» βλέμμα, ενώ η όλη εικόνα του εξέπεμπε αρρενωπότητα και διακρινόταν από λεοντώδη χαρακτηριστικά. Τα τελευταία εξωτερικεύονταν κυρίως με τα πλούσια μαλλιά που χωρίζονταν στη μέση πάνω από το μέτωπο, θυμίζοντας χαίτη λιονταριού. Εμοιαζαν πράγματι με λιονταρίσια χαίτη γιατί οι διατεταγμένοι σε δυο σειρές βόστρυχοί τους ήταν φλογόσχημοι και ορθώνονταν στο κεντρικό τμήμα του μετώπου πέφτοντας προς τους κροτάφους. Ενα άλλο βασικό γνώρισμα των πορτραίτων του Αλεξάνδρου ήταν το ξυρισμένο πρόσωπο. Πρέπει να είναι ένας από τους πρώτους διάσημους θνητούς που απεικονίστηκε στη μεγάλη πλαστική της ελληνικής αρχαιότητας χωρίς γένι, κάτι που σαφώς υποδήλωνε τη φυσική ομορφιά και τη νεότητά του, ενώ σε παλιότερες εποχές το ξυρισμένο πρόσωπο ήταν συνήθως σημάδι δειλίας και θηλυπρέπειας.

Δεν μας έχει διασωθεί κανένα από τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσιππος. Ωστόσο γνωρίζουμε ορισμένα μεταγενέστερα, που άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο μας δίνουν κάτι από τα λυσίππεια αυτά έργα. Το πιο γνωστό από αυτά, που συμβαίνει μάλιστα να είναι και το μόνο του οποίου η ταύτιση ως πορτραίτο του Αλεξάνδρου επιβεβαιώνεται από την επιγραφή που φέρει, δυστυχώς δεν μας διασώζεται σε καλή κατάσταση και επιπλέον φέρει πολλές συμπληρώσεις. Πρόκειται για μια μαρμάρινη ερμαϊκή στήλη του 2ου αι. μ.X. που βρέθηκε στα περίχωρα της Ρώμης και βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου. Είναι γνωστή στους ειδικούς ως στήλη Azara από το όνομα ενός Ισπανού διπλωμάτη που την είχε κάποτε στην κατοχή του. Πρέπει να σημειώσω ότι τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που έπλασε ο Λύσιππος επηρέασαν αποφασιστικά τις επίσημες απεικονίσεις των διαδόχων του και ως ένα βαθμό χρησίμευσαν ως πρότυπό τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες ελληνιστικοί ηγεμόνες και αργότερα Ρωμαίοι αυτοκράτορες και στρατηγοί μιμήθηκαν γνωρίσματα των επίσημων αυτών απεικονίσεων του Αλεξάνδρου.

Ολες όμως οι παραπάνω πληροφορίες που αντλούμε από την αρχαία γραμματεία για τα γνωρίσματα των πορτραίτων του Αλεξάνδρου και τα οποία ανιχνεύονται πράγματι και στις σωζόμενες απεικονίσεις του, δεν αποτύπωναν ασφαλώς πιστά την πραγματικότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά ήταν εξιδανικευμένα και συνέθεταν μια μορφή σκόπιμα ωραιοποιημένη, που βρισκόταν σε συμφωνία με μια πολιτική που τέθηκε σε εφαρμογή όσο ζούσε ο Αλέξανδρος ­ φυσικά συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του ­ και επέβαλλε τη θεοποίησή του. Στη διαμόρφωση αυτής της εικόνας η συμβολή του ίδιου πρέπει να ήταν καίρια. Για λόγους πολιτικούς επεδίωκε να καθιερώσει ένα συγκεκριμένο τρόπο απεικόνισής του που θα βοηθούσε στην επίτευξη των επιδιώξεών του και στην εμπέδωση της κυριαρχίας του. Ετσι ανάλογες απεικονίσεις του εμφανίστηκαν και σε άλλες εκφάνσεις της τέχνης εκτός από την πλαστική, όπως π.χ. στη ζωγραφική και τη σφραγιδογλυφία. Είναι γνωστό ότι ως επίσημο ζωγράφο του ο Αλέξανδρος είχε χρίσει τον Απελλή, ο οποίος απέδιδε στο πρόσωπό του με ανυπέρβλητο τρόπο υπερφυσικά χαρακτηριστικά, ενώ τη χάραξη της μορφής του στους σφραγιδόλιθους, πιθανόν και στα νομίσματα, την είχε αναθέσει στον Πυργοτέλη. «Αμίμητος» ήταν ο πίνακας του Απελλή που απεικόνιζε τον Αλέξανδρο ως «κεραυνοφόρον». Βρισκόταν στο ναό της Αρτέμιδος στην Εφεσο και ήταν ένα έργο που εξέπεμπε σαφή πολιτικό συμβολισμό. Υπενθύμιζε στους επισκέπτες του μεγάλου αυτού ιερού τη σχέση του Αλεξάνδρου με τον Δία, τον βασιλιά των θεών, που πρόβαλλε η κρατική προπαγάνδα.

Η προϊστορία της Αθήνας - Πλάτων,

Η προϊστορία της Αθήνας - Πλάτων, 

Κριτίας 

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να θυμηθούμε ότι πέρασαν συνολικά εννέα χιλιάδες χρόνια από τότε που έγινε ο πόλεμος ανάμεσα σ' εκείνους που ζούσαν έξω από τις στήλες του Ηρακλή και σ' όλους εκείνους που κατοικούσαν στο μέσα μέρος. Οφείλω λοιπόν να σας μιλήσω για τον πόλεμο με όλες τις λεπτομέρειες. Στην αρχηγία όσων κατοικούσαν μέσα λέγεται πως είχε αυτή η πόλη μέχρι το τέλος του πολέμου, ενώ των άλλων αρχηγοί ήταν οι βασιλιάδες της νήσου Ατλαντίδας, που, όπως είπαμε, ήταν κάποτε μεγαλύτερη από τη Λιβύη και την Ασία μαζί. Τώρα που βυθίστηκε από σεισμούς, έχει καλυφθεί από λάσπη, η οποία εμποδίζει όσους θέλουν να ταξιδέψουν στον ωκεανό που βρίσκεται πιο πέρα. Στα πολυάριθμα βαρβαρικά έθνη και όλα τα Ελληνικά γένη που υπήρχαν εκείνη την εποχή, θα τα φανερώσει ο λόγος σαν να σηκώνει ότι συναντά σε κάθε σημείο πρέπει όμως στην αρχή να πω πρώτα για τους Αθηναίους εκείνης της εποχής και τους εχθρούς, που πολέμησαν μεταξύ τους, για τη στρατιωτική δύναμη και τα πολιτεύματα τους. Από αυτά λοιπόν πρέπει να προτιμήσω ν' αναφέρω πρώτα τα εξής.

Κάποτε οι θεοί έβαλαν σε κλήρο τις διάφορες περιοχές όλης της γης και τις μοιράστηκαν μεταξύ τους, χωρίς τσακωμούς. Δεν θα ήταν ασφαλώς σωστό να μην ξέρουν τι ανήκει στον καθένα τους ούτε να θέλουν να πάρουν με έριδες κάτι, αν και ξέρουν ότι ανήκει σε κάποιον άλλο. Αφού λοιπόν έγινε η διανομή με κλήρο, πήρε καθένας το μερίδιο του και κατοίκησαν στην περιοχή που κέρδισαν. Κι όταν εγκαταστάθηκαν, μας έτρεφαν σαν κοπάδια, δικά τους αποκτήματα και ζωντανά, χωρίς να χρησιμοποιούν όμως σωματική βία, σαν τους βοσκούς που οδηγούν τα κοπάδια στη βοσκή χτυπώντας τα. Επειδή ο άνθρωπος είναι ευκολοκυβέρνητο πλάσμα, κατευθύνουν, όπως το πλοίο από την πρύμνη με το πηδάλιο, αγγίζοντας την ψυχή με την πειθώ ανάλογα με τις διαθέσεις τους, και δίνοντας κατεύθυνση μ' αυτό τον τρόπο κυβερνούσαν όλους τους θνητούς. Άλλοι λοιπόν από τους θεούς, αφού πήραν με κλήρο διάφορους τόπους, τους τακτοποίησαν. Tον Ήφαιστο και την Αθηνά όμως, επειδή είχαν κοινή φύση, σαν αδέλφια από τον ίδιο πατέρα, και είχαν την ίδια κατεύθυνση στη σοφία και τις καλές τέχνες, έτυχε να πέσει στον κλήρο αυτή εδώ η περιοχή, η οποία από τη φύση της τους ταίριαζε και ήταν κατάλληλη για την αρετή και τη φρόνηση τους. Έφτιαξαν λοιπόν εκεί καλούς κατοίκους και τους βοήθησαν ν' αντιληφθούν ποιος ήταν ο σωστότερος τρόπος για τη διακυβέρνηση της πολιτείας τους. Τα ονόματα των ντόπιων εκείνης της εποχής έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα, έχουν όμως χαθεί τα έργα τους από τις πολλές καταστροφές που έκαναν οι διάδοχοι τους και από τη φθορά του χρόνου. Όπως ήδη έχει αναφερθεί, όσοι επιζούσαν μετά από κάθε καταστροφή ήταν αγράμματοι βουνίσιοι, που είχαν ακούσει μόνο τα ονόματα των παλιών ηγετών αλλά γνώριζαν ελάχιστα πράγματα για τα έργα τους. Έτσι, προτιμούσαν να δίνουν αυτά τα ονόματα στα παιδιά τους, αγνοούσαν όμως τις αρετές και τους νόμους των προγενέστερων, εκτός από κάποιες ασαφείς πληροφορίες που είχε τύχει ν' ακούσουν για τον καθένα. Και επειδή ακόμα οι ίδιοι και τα παιδιά τους επί πολλές γενιές δεν είχαν τα αναγκαία μέσα για τη συντήρηση τους, σκέφτονταν συνεχώς για τα πράγματα που τους έλειπαν, χωρίς να δίνουν καμιά σημασία σε όσα είχαν συμβεί προηγουμένως τα περασμένα χρόνια. Οι ιστορικές γνώσεις και η έρευνα του παρελθόντος ήρθαν και τα δυο στις πόλεις αργότερα, όταν οι άνθρωποι είχαν εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τη ζωή τους, και όχι πριν". Με αυτό τον τρόπο διατηρήθηκαν τα ονόματα των αρχαίων αλλά όχι και τα έργα τους. 

Είχαν πλούσιο έδαφος, άφθονα νερά και ακόμα εποχές με εύκρατο το κλίμα. Όσο για την πόλη, είχε οργανωθεί τότε με τον εξής τρόπο: Κατ' αρχάς, η Ακρόπολη τότε δεν ήταν σαν τη σημερινή. Κάποια νύχτα έτυχε να πέσει ασυνήθιστα δυνατή βροχή που παρέσυρε όλο το χώμα γύρω της και την άφησε γυμνή, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν σεισμοί και τρεις καταστρεπτικές πλημμύρες πριν από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Πιο πριν όμως, σε άλλες εποχές, η έκταση της έφθανε μέχρι τον Ηριδανό και τον Ιλισό, περιλάμβανε την Πνύκα και είχε για σύνορο τον Λυκαβηττό απέναντι από την Πνύκα. Ολόκληρη είχε πλούσιο χώμα και, εκτός από ελάχιστα σημεία, ήταν επίπεδη στο πάνω μέρος της. Στα εξωτερικά της σημεία, κάτω από τις πλαγιές, κατοικούσαν τεχνίτες και αγρότες που καλλιεργούσαν τις γύρω περιοχές. Στο πάνω μέρος, γύρω από το ιερό της Αθηνάς και του Ηφαίστου, κατοικούσε η τάξη των πολεμιστών, περίκλειστη από φράχτη, όπως ο κήπος σπιτιού. Στο βόρειο μέρος βρίσκονταν οι κοινές κατοικίες των πολεμιστών και οι χειμερινές εγκαταστάσεις για τα συσσίτια τους και όσα κτίρια ήταν αναγκαία για τις κοινές ανάγκες της πολιτείας, να κατοικούν οι ίδιοι και οι ιερείς, χωρίς να έχουν χρυσάφι ή ασήμι απ' αυτά τίποτα και καθόλου δεν χρησιμοποιούσαν, αλλά, επιδιώκοντας το ενδιάμεσο της σπατάλης και της φιλαργυρίας, έχτιζαν όμορφα σπίτια, όπου έμεναν οι ίδιοι και τα παιδιά τους μέχρι να γεράσουν και στη συνέχεια τα έδιναν στις επόμενες γενιές χωρίς ν' αλλάζουν τίποτα. Όσο για τα νότια σημεία της Ακρόπολης, αυτά χρησιμοποιούνταν ως κήποι, γυμναστήρια και χώροι συσσιτίων. Στο καλοκαίρι, πάντως, τα εγκατέλειπαν. Στο μέρος όπου βρίσκεται σήμερα η Ακρόπολη υπήρχε μια πηγή που καταστράφηκε από τους σεισμούς, και το μόνο που απομένει απ' αυτή είναι μερικά ρυάκια ολόγυρα. Τότε όλοι έπαιρναν τρεχούμενο νερό απ' αυτή τη βρύση, που ήταν αρκετά ζεστό τον χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι. Μ' αυτό τον τρόπο λοιπόν ζούσαν οι πολεμιστές που ήταν φύλακες των συμπολιτών τους και ηγέτες των άλλων Ελλήνων, με τη θέληση των τελευταίων. Φρόντιζαν να κρατούν πάντοτε σταθερό αριθμό ανδρών και γυναικών ικανών να φέρουν όπλα, δηλαδή περίπου ήταν εκείνη την εποχή είκοσι χιλιάδες.

Αυτοί λοιπόν τέτοιοι ήταν οι Αθηναίοι και κυβερνούσαν δίκαια τη γη τους και ολόκληρη την Ελλάδα πάντοτε με τον τρόπο αυτό. Ήταν πασίγνωστοι στην Ευρώπη και την Ασία, όπου τους θαύμαζαν για τα όμορφα κορμιά και τα κάθε είδους ψυχικά τους χαρίσματα.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ 

Oι πυραμίδες που έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα, αποτελούν μοναδικά δείγματα πυραμιδικής αρχιτεκτονικής στον ευρωπαϊκό χώρο. Η μορφή τους, η αρχιτεκτονική τους, καθώς και η στατιστική τους τοποθέτηση, κατατάσσουν μερικές από αυτές στην προπελασγική περίοδο. Η Ακαδημία Αθηνών έχει χρονολογήσει τα κτίσματα αυτά μέχρι και στο 2.700 π.Χ.. Οι ελληνικές πυραμίδες διαφέρουν από τις γνωστές αιγυπτιακές ως προς τη μορφή και πιθανότατα ως προς τη χρήση.

Για το ζήτημα των πυραμίδων έχουν μιλήσει και οι αρχαιολόγοι του Αργούς οι οποίοι συμφωνούν στην ίδια χρονολογία, μόνο που αυτοί έχουν διαφορετική άποψη για τη χρήση των πυραμίδων.

Η χρήση μας ενδιαφέρει περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο, αλλά υπάρχουν πολλές απόψεις και δεν μπορούμε να καταλήξουμε οριστικά σε κάποιο συμπέρασμα. Υπήρξαν ταφικά μνημεία, μικρά οχυρά, φρυκτωρίες, αστρονομικά παρατηρητήρια ή ναοί; Απ' ό,τι φαίνεται, θα μπορούσαν να χρησιμεύουν σε πολλά πράγματα.

---

Η πυραμίδα στο Ελληνικό Αργολίδας αναφέρεται στον Παυσανία και με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας χρονολογείται από το 2700 π.Χ.

---

Πυραμίδες ή πυραμιδοειδή κτίσματα;

Το ορθότερο είναι πυραμιδοειδή κτίσματα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για κόλουρες πυραμίδες και όχι για ολοκληρωμένες πυραμίδες όπως της Αιγύπτου. Η κατασκευή τους, για στατικούς λόγους, δεν μπορεί να στηρίξει μια μυτερή στέγη. Εάν ήταν όπως στην Αίγυπτο συμπαγείς, θα ήταν δυνατό να στηριχθεί μια τέτοια στέγη. Μας είναι άγνωστη όμως η χρήση τους. Πιθανόν να κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή και από τους ίδιους τεχνίτες για κάποιους λόγους που ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ. Από τη σκοπιά αυτή, τις τυλίγει ένα μυστήριο.

---

Η πυραμίδα στο Ελληνικό Αργολίδας από μία άλλη οπτική γωνία.

---

H χρονολόγησή τους

Υπάρχει μια νέα μέθοδος που προσπαθεί να προσφέρει στους αρχαιολόγους μια εύκολη χρονολόγηση της πέτρας, αλλά βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Με τη μέθοδο αυτή υπολογίζεται ο χρόνος που παρέμεινε η πέτρα εκτεθειμένη στον ήλιο από τη στιγμή που κόπηκε από το λατομείο. Όμως ποτέ κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το ακριβές χρονικό διάστημα κατά το οποίο το δομικό υλικό έμεινε εκτεθειμένο μέχρι να χτιστεί. Επομένως, είναι ανασφαλής σαν μέθοδος. Ίσως, αν τελειοποιηθεί, να φανεί χρήσιμη.

Αυτή τη στιγμή έχει δώσει κάποιες ηλικίες γύρω στο 3000 και το 3500 π.Χ..

---

Η μελέτη τους, σχεδόν ανύπαρκτη μέχρι τώρα, θα δώσει την απάντηση και θα φωτίσει ακόμη μια άγνωστη πτυχή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

---

Η πυραμίδα του Ταϋγέτου

Η μεγαλύτερη γνωστή πυραμίδα, η οποία είναι και η αρχαιότερη παγκοσμίως, βρίσκεται στην κορυφή του Ταϋγέτου, πάνω ακριβώς από τη Λακωνία.

Λακωνία = Λα-κωνία. Στα Αρχαία Ελληνικά, "λας" σημαίνει "λίθος", συνεπώς η ονομασία και μόνον της περιοχής, "Λίθος" + "Κωνικός", αποκαλύπτει την πραγματικότητα. Δεν νομίζω να είναι τυχαίο.

---

Η κορυφή "Προφήτης Ηλίας" του Ταϋγέτου, η οποία έχει το σχήμα μιας πυραμίδας. Το ερώτημα είναι, το αν είναι τεχνιτό κατασκεύασμα, ή φυσικό.

---

Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η κορυφή "προφήτης Ηλίας" του Ταϋγέτου λαξεύτηκε, προκειμένου να αποκτήσει πυραμιδοειδή σχήμα, ενώ υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν ότι η πυραμίδα είναι φυσική και δεν κατασκευάστηκε από ανθρώπινο χέρι.

Όμως γεγονός είναι ότι όσοι επισκέπτονται την βραχοπυραμίδα παραξενεύονται από την απότομη αλλαγή του τοπίου, στο σημείο που είναι η βάση της. Στο σημείο που αρχίζει η βραχοπυραμίδα, το βουνό γίνεται σχετικά λείο και ομαλό, ενώ πιο πριν δεν είναι. Αξιοπερίεργη είναι επίσης σκιά που δημιουργεί η πυραμίδα, στην ανατολή και στην δύση του ηλίου.

---

Η πυραμίδα του Ταϋγέτου από μία πιο κοντινή λήψη.

---

Η πυραμίδα είναι ορατή από τη πόλη της Σπάρτης, αν κοιτάξεις προς τα δυτικά. Οι αρχικές διαστάσεις της Πυραμίδας του Ταϋγέτου είναι άγνωστες. Η φθορά από τις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τη λάξευσή της είναι τεράστια. Όμως το οτι πρόκειται περί τεχνικού-λαξευτού έργου και όχι φυσικού σχήματος, αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας και κυρίως από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της.